Tinderstory 1; een date-verhaal uit de Tinder survival gids

Al surfend over het internet kwam ik dit verhaal tegen:

https://www.evajinek.nl/onderwerpen/artikel/5257086/de-pin-karper-dating-man-blup

Een goede inleiding toch om een beetje reclame te maken voor de Tinder Survival gids, 2016 editie…

Via Bol.com of rechtstreeks via de maker, en ja de website is veilig, bij www.StoriesWithNoName.nl kan je met de KORTINGSCODE 2022, voor slechts €0,99 deze hilarische handleiding met een tiental date-verhalen aanschaffen.

Tinder Story 1 MISTER FAMOUS

In Amsterdam struikel je over de “BN-ers”, dus ik ben niet zo snel onder de indruk van iemandzijn publiekelijke bekendheid. Als je zo vaak ‘beroemdheden’ los ziet lopen dan is dat geen ‘biggie’ meer. Toch moet ik toegeven dat ik het leuk vond dat mijn date een eigen Wikipediapagina heeft. Dat betekent in ieder geval dat hij iets gedaan heeft, wat de moeite van het vermelden waard is. Boris, 52 jaar, 13 kilometer uit de buurt Ik dacht dat hij klein en dikkig zou zijn en verwachtte een populair mannetje. Beetje te arrogant, net iets te grappig, maar zeker onderhoudend. Een echte Amsterdammer dus. Hij bleek lang, relatief mager en zeker niet het popie-jopietype. Eerder terughoudend, ernstig en de kat uit de boom kijkend. Hij was slecht gekleed. En laten we wel wezen, dat is toch altijd een enorme domper. Het is geen date-breaker maar je scoort er ook geen punten mee.

We spraken af in het Westerpark op een zonnige woensdagmiddag en ik bestelde alvast de drankjes. Hij kwam later, maar had dat keurig gemeld, dus daar had ik niets op aan te merken. Omdat hij koffie wilde, had ik het schoteltje op het kopje gezet zodat het warm bleef. Zo ben ik. Attent tot op het bot. Hij vond het schattig en ik kreeg een oprechte, goedkeurende, bijna vaderlijke glimlach van hem. Toch wilde het ijs niet echt dooien. De eerste mooie lentedag, mijn natte hond en onze gezamenlijke Facebook-vrienden leken niet tot een vlottende conversatie te leiden.

Ik opperde om iets te eten en toen de broodjes geserveerd werden en ik naar zijn werk vroeg, ging het beter. Hij sprak en ik luisterde aandachtig. Op dat moment in onze date had ik nog geen zin om iets over mezelf te vertellen, want ik was er nog niet zeker van wat ik van hem vond. Hij vertelde geanimeerd, dat was een pluspunt, maar zijn slechte kledingkeuze en zijn slechte gebit waren een duidelijk minpuntje of 10. Pas toen hij iets vertelde over het boeddhisme en hoe hij daar mee in aanraking was gekomen, veranderde dat.

Ik, als fervent nepboeddhistje, kwam los en we babbelden vrolijk en geïnteresseerd verder. Ik vond hem leuk. Er was iets bijzonders aan hem, iets warms, iets ongrijpbaars. En ondanks de ‘slechte’ kleding en tanden had hij toch iets spannends. We namen afscheid met een knuffel en de belofte elkaar wat websites en pdffiles op te sturen. De uren daarna spookte hij door mijn hoofd en tegen alle datingvoorschriften in stuurde ik een appje dat ik het een gezellige, inspirerende en interessante date vond en hoopte dat we elkaar nog eens zouden zien. “Same, same”, was zijn antwoord. En als ik het daarbij had gelaten, was het goed geweest.

Maar ik ging ’s avonds googelen en net zoals bij ziekteverschijnselen weten we dat daar narigheid van komt.

Ik had zijn Wikipedia- pagina vluchtig bekeken en besloot nu om er een studie van te maken. Hij had me een paar links gegeven naar boeddhistische stukken waar hij aan gewerkt had. Vol enthousiasme las ik van alles over hem. Zijn werk en zijn persoonlijke leven: “Oude geile bok van 62”, las ik in een van de kritieken. 62? Ik opende meteen weer deWikipedia en ja, 62, 64 inmiddels. Ik twijfelde aan mijn geheugen, want ik kon me herinneren dat hij 52 was op Tinder. We waren geen Tinder match meer omdat hij, naar eigen zeg- gen, van Tinder af was. Maar ik begon nu toch te twijfelen of hij mij misschien geblokkeerd had.

Verder zoekend kwam ik een interview tegen dat ging over hem en zijn Tinder obsessie. Daarin kon ik lezen dat hij op vrouwen van in de 40 viel en om die reden zichzelf jonger maakte op Facebook en Tinder, uit angst anders naar links geschoven te worden. Na het verliezen van de liefde van zijn leven, verloor hij zich in dit makkelijke medium. Hij had dagelijks dates en steeds met een ander. Het gemak waarmee vrouwen afspraken, hier en in het buitenland, en bereid waren seksuele handelingen te verrichten om daarna weer over te gaan tot de orde van de dag, waren tot in de details te lezen. 64, Tinder verslaafd.

Wat ik las over hem was moeilijk te rijmen met de indruk die ik had van de man. “64, das best oud voor zo’n jonge man”, sms’te ik. Hij reageer- de met een date-voorstel. Omdat deze rare man mij maar niet losliet, stemde ik toe. Tijdens de tweede date hebben we het hier niet over gehad. Ook niet tijdens de derde en de vierde date. Op de een of andere manier waren we allebei iemand anders als we samen waren. Hij, jonger en serieuzer, en ik ouder en saaier, zou ik bijna zeggen. Van mijn sprankelende, levenslustige en soms toch best-wel-grappige karakter bleef weinig staande. Ik leek gehypnotiseerd door zijn stem en veranderde in een vlakke dame van midden veertig. Ik was minder leuk en hij werd leuker. Een bijzondere ervaring die helemaal nergens toe gaat leiden. Waarschijnlijk eindigt dit, op een gegeven moment na een kor- te heftige nacht, niet al te vrolijk. Ik kan hem dat niet kwalijk nemen, want ondanks dat ik hem woest aantrekkelijk vind, begrijp ik dat mijn saaiheid volkomen tot bloei komt in zijn bijzijn.

Morgen zie ik hem weer, en wie weet, lukt het me dan wel om te laten zien wie ik ben…

Meer lezen? Koop ‘m dan bij onze partner StoriesWithNoName of bij Bol.com of wacht op de andere previews die hier verschijnen.