Vibrators toen, nu & jij

In Nederland worden er jaarlijks meer dan een miljoen vibrators verkocht. Dat betekent dat meer dan 85% van de Nederlandse vrouwen een vibrator gebruikt. In Australië is dat 95% en in Amerika slechts 52%. Het taboe op deze massagestaven is dan wel zo goed als voorbij, maar nog steeds zijn er vrouwen die niet (openlijk) opkomen voor hun genot. Die liever hun man plezieren dan zelf aan hun trekken komen. Hoe komt dat toch? Een lange geschiedenis van perversiteit gaat hieraan vooraf, daarom hier een korte vibrator geschiedenisles.

Van Cleopatra tot medische behandeling

Cleopatra heeft niet de uitvinding van de vibrator op haar naam staan. Maar er is wel een mythe dat zij met een pompoen met bijen een vibrerende stimulatie probeerde te bewerkstelligen. Geen hi-tech sextoy, maar wel vindingrijk. In 1882 kwam de Engelse arts Joseph Mortimer Granville met een elektrische vibrator. Er waren toen al door stoomkracht aangedreven massagestaven op de markt in Frankrijk en de VS die werden gebruikt om de hysterie van vrouwen te behandelen. Of het waar is dat artsen daadwerkelijk hun patiënten masturbeerden als een hysterie behandeling valt niet te bewijzen, maar de vibrator is wel ontworpen om pijn, prikkelbaarheid en constipatie te behandelen. Echter werd dit alleen bij mannen toegepast en nooit bij vrouwen.

Vibrator als alleskunner

Toen in 1900 veel artsen ziekten met vibrators probeerden te behandelen, stak de American Medical Association daar een stokje voor. De vibratorfabrikanten veranderden hun aanpak en adverteerden ze de vibrators als huishoudelijke apparaten voor mannen en vrouwen die alles van rimpels tot malaria kon genezen.Langzamerhand werd ook masturbatie bij de voordelen getrokken. Niet direct, maar met suggestieve woordspelingen adverteerde in 1908 de Bebout-vibrator dat het “is uitgevonden door een vrouw die de behoeften van een vrouw kent”. Masturbatie werd toen nog beschouwd als schandelijk en obsceen en was illegaal in de VS.

Onwetendheid?

De vraag is of de doctoren van vroeger bekend waren met de werking van een vibrator bij vrouwen. Het schijnt zo te zijn dat artsen eind 18^e eeuw precies wisten wat een vrouwelijke orgasme en functie van de clitoris was. Maar ze waren ervan overtuigd dat masturbatie een slecht idee was. In die tijd werd de clitoris ook nog wel eens verwijderd als remedie voor nymfomanie. Er heerste een algemene bezorgdheid over de seksuele potentie van vibrators bij vrouwen.

De vibrator in het verdomhoekje

Openlijk een vibrator verkopen behoorde dus niet tot de mogelijkheden. Fabrikanten namen de strategie van de anticonceptiebedrijven over en benadrukten het niet-seksuele gebruik. Door beeldtaal en suggestieve advertenties werd er voorzichtig gewezen op het seksueel gebruik van hun producten. We hebben het over een tijd waar de seksualiteit van mannen wel sociaal aanvaardbaar was, maar de seksualiteit van vrouwen onbespreekbaar was. Vibrators werden daarom geadverteerd als een remedie voor mannelijke impotentie. Pas in 1954 werd gepubliceerd dat een meerderheid van vrouwen masturbeerden, al dan niet met een vibrator.

De vrijheid van masturberen

Toen de anticonceptiepil algemeen beschikbaar werd, veranderde die houding en werd er positiever gesproken over masturbatie. Masturbatieworkshops voor vrouwen werden in de jaren ’60 veel bezocht. Vanaf het midden van de jaren zeventig werd de vibrator als toverstaf neergezet die een seksueel gevoel in bijna elke vrouw kon verwerkelijken. De bekendheid en populariteit nam toe.

Schuldgevoel

Er werd in de jaren ’70 dan wel openlijker gesproken over seks en veel vrouwen gaven ook toe dat ze masturbeerden, maar niet zonder schuldgevoel. Een kwart van de vrouwen voelde zich pervers of angstig na hun extase. In 1973 was er zelfs een wet in Texas, Amerika die het verbood om met een apparaat de geslachtsdelen te stimuleren. En dus werd de vibrator als een persoonlijke massager neergezet.

Mainstream masturbatie

De eerste sekswinkels openden hun deuren en toen in 1983 de Tarzan werd geïntroduceerd was het hek van de dam. In heldere kleuren en dierlijke vormen kwamen allerlei varianten op de markt. Dankzij een aflevering in 1998 van Sex and the City waarin Charlotte opbiecht verslaafd te zijn aan de Rabbit-vibrator, was de populariteit niet meer te stuiten.

De verboden vrucht

Het internet heeft de sextoys uit de ranzige duistere seksshops gehaald. Iedereen kan gemakkelijk een vibrator aanschaffen zonder op zoek te hoeven gaan naar een vies winkeltje. Zelfs in The Oprah Winfrey Show wordt openlijk over vibrators gesproken. Toch is de vibrator in sommige delen van de wereldbevolking nog steeds een taboe. En zijn ze zelfs illegaal zoals op de Malediven, de Verenigde Arabische Emiraten, Saoedi-Arabië, Thailand, Maleisië, India en Vietnam. De Texaanse anti-vibratorwet uit 1973 is nog steeds van kracht, hoewel in 2008 een rechter het “ongrondwettig en niet-afdwingbaar verklaarde.”

Nu jij

De technologie heeft ook op dit gebied niet stilgestaan. En dat is maar goed ook. Want er zijn talrijke innovatieve sextoys op de markt die ons dagelijks in veroering brengen. Van milieuvriendelijke oplaadbare vibrators tot hoogwaardige medische siliconenmodellen die verschillende snelheden, ritmes en bewegingen bieden. Slimme vibrators kunnen worden geprogrammeerd, op afstand worden bestuurd en gesynchroniseerd met je favoriete muziek. Er zijn zakformaat bulletvibes, handvrije opties, vibrators die meerdere lichaamsdelen tegelijkertijd stimuleren, en luxe “seksieraden” zoals de Pearl Royal, die is gemaakt van een miljoen dollar-edelsteen, verkrijgbaar.

Bevrijdt?

Het gebruik van vibrator is normaal geworden zowel bij heteroseksuele, lesbische en biseksuele vrouwen. De gezondheidsvoordelen van het orgasme worden ook steeds vaker benoemd. Toch worden vibrators nog steeds verkocht als massagers of nieuwigheden en wordt vrouwelijke masturbatie nog te vaak afgeschilderd als schandelijk, belachelijk of minderwaardig aan seks met een man. Je zou denken dat de westerse seksuele zeden zijn geëvolueerd van onderdrukt naar bevrijd, maar helaas is dat nog steeds niet overal het geval.

Woman on a mission

En dat is ook de voornaamste reden dat ik LieveLieseLotte.nl ben begonnen. Woman on a mission, want ook nu, in 2019, moet het toch echt eens klaar zijn met al die waanideeën die er zijn over vrouwen en seks. Seks is lekker en niets om je voor te schamen. En ik hoop dat met dit online magazine steeds meer vrouwen hun orgasme zullen claimen.